Persicaria orientalis (L.) Spach
Medicinal parts:Fruits
Native to:Amur, Assam, Bangladesh, Cambodia, China North-Central, China South-Central, China Southeast, East Himalaya, Hainan, India, Jawa, Khabarovsk, Korea, Lesser Sunda Is., Malaya, Manchuria, Myanmar, New Guinea, New South Wales, Northern Territory, Philippines, Primorye, Queensland, Sri Lanka, Taiwan, Thailand, Vietnam, West Himalaya
Introduced into:Alabama, Albania, Algeria, Argentina Northeast, Argentina Northwest, Arkansas, Austria, Belgium, Brazil South, Bulgaria, California, Central European Rus, Chile Central, Connecticut, Czechoslovakia, Delaware, District of Columbia, Finland, Florida, Georgia, Germany, Great Britain, Greece, Illinois, Indiana, Inner Mongolia, Iowa, Iraq, Italy, Japan, Kansas, Kazakhstan, Kentucky, Kirgizstan, Kuril Is., Louisiana, Maine, Maryland, Massachusetts, Michigan, Minnesota, Mississippi, Missouri, Nansei-shoto, Nebraska, New Brunswick, New Hampshire, New Jersey, New York, North Carolina, North Caucasus, Ohio, Oklahoma, Ontario, Oregon, Pakistan, Pennsylvania, Qinghai, Québec, Rhode I., Romania, South Australia, South Carolina, South European Russi, Sweden, Tadzhikistan, Tennessee, Texas, Transcaucasus, Turkmenistan, Ukraine, Uruguay, Uzbekistan, Vanuatu, Vermont, Victoria, Virginia, West Virginia, Western Australia, Wisconsin, Xinjiang, Yugoslavia
Homotypic Synonyms:Amblygonum orientale (L.) Nakai ;Heptarina orientalis (L.) Raf. ;Lagunea orientalis (L.) Nakai ;
Polygonum orientale L. ;Polygonum speciosum Salisb.
Original plants and herbarium:
